القدوة

فى الغالب الأعم ما لم يكن فيه سبب "سايكوباتتى" فان الطبيعى ان أى أهل فى الدنيا بيبزلوا قصارى جهدهم عشان يعملوا أحسن حاجة فى الدنيا لولادهم, وكلنا حافظين العبارة الشهيرة " أهلك هما الناس الوحيدين الى يتمنوا يشوفوك أحسن منهم"

ولكن...

سؤال جرىء بس بينى وبينكم...قربوا كدة عشان محدش يسمع...

ياترى تتمنوا تكرروا بالمللى تجربة اهلكوا فى تربيتكوا مع ولادكم؟ ولا تتمنوا تكونوا عكسها تماما؟؟؟؟؟؟؟

سؤال صعب مش كدة؟

عن نفسى ذى ماسبق وقلتلكم فى مرات سابقة فأنا بحب أدى العيش لخبازه و أحب يكون أساس تربيتى علمى وليس مبنى على مشاكلى أو عقدى الشخصية..هل ده معناه ان فى النهاية أسلوبى حايكون صورة مطابقة لأسلوب أهلى...يمكن (بصراحة لا أظن) ويمكن لأ...

لكن سواءا اتفقنا أو اختلفنا مع أهلنا فى فلسفتهم فى التربية يبقى فضلهم علينا الذى لا ينكر و دعانا ليهم

"ربى ارحمهما كما ربيانى صغيرا"

ها بقى ياترى اهلك قدوتك فى التربية ولا العكس؟